Thursday, December 27, 2012

SILENCE, 2012


Slaivca Janeslieva, Silence, text & paper, dimensions variable, 2012.
Group exhibition "Life Action Game Action 2" (participating artists: Slavica Janeslieva, Goce Nanevski, Igor Sekovski, Aleksandar Spasoski, Boris Semov, Gordana Vrencoska) curator: Ana Frangovska

Slavica Janeslieva
SILENCE, 2012

Continuing with the metaphorical representations of the personal perception of certain realities in our present, I choose the silence as a powerful means for communication and expression. 

The silence, just like the shadow, can be understood as language in context.  The silence, used as a symbol for the absence of reaction, for the unspoken, for the space after the comma, for the limitations of language, for the silencing.

I do not refer to the mystic silence, nor to the silence which is a tool for the artists in their transcendence, or silence used to obtain the feeling of superiority over others.   I refer to the silence of white space, to the silence we experience even when we speak or act/work.

The silence understood as neglect and an inability to communicate.  The silence recognised as a physical/psychological (spiritual) state, as an aesthetic and cultural medium.

For Bernard Dauenhaurer the silence is the state of existence, it is the beginning – the initiative and the reaction required in order to manifest the significance of the existence.

Is this the silence from the renown short poem by Aco Shopov, is this the silence of tsar Trajan’s barber, or is this the silence from Hamlet’s final words – ‘The rest is silence?’       






ТИШИНА

Ако носиш нешто неизречено,
нешто што те притиска и пече,
закопај го во длабока тишина,
тишината сама ќе го рече.

Ацо Шопов









U CARA TROJANA KOZJE UŠI

Bio jedan car koji se zvao Trojan. Imao je kozje uši. Svakog dana je dolazio po jedan berberin da ga brije. Posle brijanja, car bi svakog od njih upitao šta je vidio. Svaki je odgovorio: Kozje uši. Potom bi car naredio da ga posjeku. Došao je red na jednog berberina koji se napravi bolestan i posla svoga učeníka kod cara.
Nakon što je momak obrijao cara, car i njega upita šta je vidio, na šta on
odgovori da nije vidio ništa.
Car mu dade 12 dukata i reče mu da on od sada uvijek dolazi da ga brije. Momak je redovno odlazio da ga brije i od svih tajio da car ima kozje uši. Čuvanje tajne ga je s vremenom sve više mučilo, da se zbog toga skoro razbolio.
To je njegov majstor primijetio i stalno ga je pitao šta mu je. Nato mu momak jednom odgovori: Da mi je da nekom kažem odmah bi mi bilo lakše. Majstor mu onda predloží. Kaži meni, ja neću nikom kazati, a ako nećeš meni, a ti izađi u polje pa iskopaj jamu te zavuci glavu u nju pa tri puta kaží šta te muči, te opet jamu zatrpaj.
Momak tako i učini. Iskopa jamu, zavuče glavu u nju i tri puta reče. U cara Trojana kozje uši, zagrnu zemlju i ode kući.
Posle izvjesnog vremena iz jame nikne zova. Čobani od nje napraviše svirale. Kad su počeli svirati iz svirale izađe glas:U cara Trojana kozje uši.
To se odmah razglasi po cijelom carstvu i na kraju sazna to i car.
Car tada pozove momka i upita ga zašto je cijelom narodu oglasio da su u
njega kozje uši. Momak se poče pravdati i ispriča caru kako je sve bilo. Car odluči da provjeri njegovu priču, pa zajedno sa njim ode na mjesto gdje je jamu iskopao. Kad tamo, još samo jedan prut. Car naredi da se od njega napravi svirala. Odmah tako uradiše. Kad su počeli da sviraju, a ono iz svirale izlazi glas: U cara Trojana kozje uši. Onda se car Trojan uvjeri da se na zemlji ništa ne može sakriti, pa onome berberinu oprosti život, i pošle dopusti da svako može dolaziti da ga brije.

Narodna priča




The Tragedy of Hamlet, Prince of Denmark

by William Shakespeare

 

Act V

  • O, I die, Horatio;
    The potent poison quite o'er-crows my spirit:
    I cannot live to hear the news from England;
    But I do prophesy the election lights
    On Fortinbras: he has my dying voice;
    So tell him, with the occurrents, more and less,
    Which have solicited. The rest is silence.


*Hamlet, scene ii; variant, from the First Folio: The rest is silence. O, o, o, o. [Dies]


No comments:

Post a Comment